მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
დავით ბესარიონის ძე ხელთუფლიშვილი (დ. 15 იანვარი, 1862 — გ. 4 თებერვალი, 1921) — ქართველი იურისტი, საქართველოს სენატის (უზენაესი სასამართლოს) თავმჯდომარე (1919-1921).
დაიბადა ქუთაისის გუბერნიის აზნაურის ოჯახში (მამა — ბესარიონ ანდრიას ძე ხელთუფლიშვილი, დედა — თეოდოსია ფირანის ასული ლორთქიფანიძე–ხელთუფლიშვილისა). მისი ძმები იყვნენ პლატონ და მიხეილ ხელთუფლიშვილები, დეიდაშვილი — ნიკო ნიკოლაძე. უმაღლესი იურიდიული განათლება მიიღო პეტერბურგის უნივერსიტეტში. წლების განმავლობაში იყო ქუთაისის ნაფიც ვექილთა კორპორაციის წევრი, ასევე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოებისა და ქუთაისის სათავადაზნაურო სკოლის სამზრუნველო კომიტეტის წევრი. ითვლებოდა სამოქალაქო სამართლის ერთ-ერთ საუკეთესო სპეციალისტად კავკასიაში. 1919 წლის 7 ოქტომბერს საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელმა კრებამ რესპუბლიკის სენატის (უზენაესი სასამართლოს) თავმჯდომარედ აირჩია. ჯანმრთელობის პრობლემების მიუხედავად, ხელთუფლიშვილი თბილისში გადავიდა და სათავეში ჩაუდგა სენატს, რომელსაც გარდაცვალებამდე ხელმძღვანელობდა. დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში.[1]
- საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918–1921) : ენციკლოპედია-ლექსიკონი, : უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 2018. — გვ. 531.