შინაარსზე გადასვლა

დუმაცხო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სოფელი
დუმაცხო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე მცხეთა-მთიანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი დუშეთის მუნიციპალიტეტი
თემი გუდამაყარი
კოორდინატები 42°27′48″ ჩ. გ. 44°42′33″ ა. გ. / 42.46333° ჩ. გ. 44.70917° ა. გ. / 42.46333; 44.70917
ცენტრის სიმაღლე 1600
მოსახლეობა 10[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
დუმაცხო — საქართველო
დუმაცხო
დუმაცხო — მცხეთა-მთიანეთის მხარე
დუმაცხო
დუმაცხო — დუშეთის მუნიციპალიტეტი
დუმაცხო

დუმაცხოსოფელი საქართველოში, დუშეთის მუნიციპალიტეტში (გუდამაყრის ადმინისტრაციული ერთეული).

მდებარეობს მთიულეთის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, გუდამაყრის ხეობაში, ზღვის დონიდან 1600 მეტრზე, დუშეთიდან 60 კილომეტრში.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დუმაცხოს გუდამაყრის სოფლებთან იხსენიებს იოჰან გიულდენშტედტი (1772 წ.). სოფლის თავში მდებარეობს ადრინდელი შუა საუკუნეების ნასოფლარი. გვიანდელ ხანაში აქ მშრალად ნაწყობი კლდის ქვით აუშენებიათ ზეგარდის წმ. გიორგის საქვაბე — თუნუქით გადახურული, საშ. სიდიდის, გეგმით ოთხკუთხა ნაგებობა. ძველი ნასოფლარის შენობები ნაგებია მსხვილი ლოდებით, მშრალი წყობით. შემორჩენილია ტერასული სახლები, ციხე-სახლები, დიდი მოცულობის დარბაზი და ზურგიანი კოშკის ნაშთი.

ნასოფლარის აღმოსავლეთით, ბურსაჭირისაკენ მიმავალ გზაზე, დაახლოებით 400 მ დაცილებით, ზურგიანი კოშკის ნანგრევებია. ზურგიანი კოშკის ნაშთია აგრეთვე ნასოფლარის ჩრდილო-დასავლეთით, დაახლ. 500 მ-ზე.

დუმაცხოს ჩრდილო-დასავლეთით, 1,5 კმ დაშორებით, მდებარეობს გვიანდე შუა საუკუნეების ზეგარდის წმ. გიორგის ეკლესია. დარბაზული ტიპის, გეგმით ოთხკუთხა უაფსიდო ნაგებობას აღმოსავლეთ კედელში ვიწრო სარკმელი აქვს დატანებული. ეკლესიის შესასვლელი სამხრეთიდანაა. შიგნით და გარედან შელესილია.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 10 ადამიანი.[1]

აღწერის წელი მოსახლეობა მამაკაცი ქალი
1926[2] 146 62 84
2002[3] 21 12 9
2014 10 6 4

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
  2. ს. მაკალათია, „მთიულეთი“, ტფ., 1930, გვ. 12
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.