1995 წლის ჩემპიონატისათვის სამხრეთ აფრიკაში წარმატებით დასრულდა ნელსონ მანდელას ბრძოლა აპარტეიდის წინააღმდეგ და სამხრეთ აფრიკა ყველა ორგანიზაციაში, მათ შორის სპორტულშიც აღდგინეს. 1995 წლის ჩემპიონატის გამართვის უფლება რაგბის საერთაშორისო საბჭომ სწორედ აფრიკელებს მიანიჭა და ამით შესარჩევ ტურნირში გასათამაშებელი საგზურები კიდევ ერთით შემცირდა. ირბ-მ პირდაპირ ფინალში წინა ჩემპიონატის ყველა მერვედფინალისტი (ახალი ზელანდია, საფრანგეთი, სამოა, ავსტრალია, ინგლისი, კანადა, შოტლანდია, ირლანდია) და რაღა თქმა უნდა მასპინძელი სამხრეთ აფრიკა დაუშვა. დანარჩენი 7 ადგილი კი კონტინენტების მიხედვით ასე გაანაწილა: ევროპა - 3, ამერიკა, აზია, ოკეანეთი და აფრიკა - 1 ადგილი.
ევროპული შესარჩევი ტურნირი ოთხ ეტაპიანი იყო. პირველ ეტაპზე 5 გუნდი ჩაება ბრძოლაში. მეორე ეტაპზე პირველი ეტაპის ორ გამარჯვებულს 12 შედარებით პრივილიგირებული გუნდი დაემატა. შეიქმნა 4 ქვეჯგუფი, რომლის ექვს გამარჯვებულს იტალია, რუმინეთი და უელსი დაემატნენ. აქ უკვე სამ ქვეჯგუში გაგრძელდა ბრძოლა. ქვეჯგუფებში გამარჯვებულები უკვე ფინალისტები იყვნენ, მაგრამ მათ მაინც ითმაშეს მეოთხე ეტაპი, რათა გაერკვიათ თუ რომელი გუნდი რომელ ფინალურ ქვეჯგუფში მოხვდებოდა.
ამერიკაში ორი ზონა შეიქმნა: ჩრდილოეთი და სამხრეთი. ჩრდილოეთში, რადგან კანადელები პირდაპირ იყვნენ ფინალურ სტადიაზე დაშვებული აშშ-ს ნაკრები ფაქტობრივად უმეტოქეოდ იყო. ბერმუდის კუნძულების გუნდი დიდი ვერაფერი შვილი იყო. როგორც სამხრეთ ზონაში, ასევე ზონების გამარჯვებულთ დავაშიც არგენტინელთა უპირატესობა უდავო იყო. ისინი ფინალში გავიდნენ.
აფრიკაში შვიდი გუნდი იბრძოდა ფინალის ერთადერთი საგზურისათვის. ირბ-მ აფრიკელებთან ჩასვა ოქროს ყურის (არაბების საერთო გუნდი) ნაკრებიც (ალბათ მაინც გეოგრაფიული პრინციპით). ქვეჯგუფებში გამარჯვებულმა ორ-ორმა გუნდმა შემდეგ ფინალში გაარკვია ფინალისტის ვინაობა.
აზიელებმა თავიანთი საგზური აზიის ჩემპიონატში გაითმაშეს. ქვეჯგუფებში გამოავლინდნენ ორი საუკეთესო, იაპონიის და კორეის გუნდები. სწორედ მათ გაითმაშეს საგზური.
აქ სულ ორად ორმა გუნდმა გამოთქვა თამაშის სურვილი (ავსტრალია, ზელანდია, სამოა უკვე ფინალისტები იყვნენ). სათამაშო ქულების უკეთესი სხვაობის წყალობით გაიმარჯვა ტონგამ.